A. E. Dor VS is gedeeltelijk gemaakt van Borderies en Fins Bois, wat het zijn bloemige en fruitige tonen geeft. Een gedurfde en heldere cognac. Een rijke combinatie van toffee en decadent fruit - sultanarozijnen, gestoofde appels en vers gesneden rijpe peren. Daaronder zitten zachte kruiden, gerstensuiker en vanillebiscuit met hints van karamelsaus. In de mond is de cognac iets scherper dan verwacht, met Granny Smith-appels en rozijnen. De toffee en gerstensuiker gaan verder met hints van citrus. Achter dit alles is een verwarmend bed van houtachtige kruiden. Een ronde en makkelijk drinkbare brandewijn.

Over A.E. DOR

In 1858 begon Amédée-Edouard Dor, de oudste zoon van een cognacfamilie (de familie had wijngaarden in Balzac en Ruffec), aan zijn levenslange passie: de mooiste collectie cognacs in Frankrijk verzamelen. Door cognachuizen af te struinen, groeide Amédée's reputatie snel en kreeg hij toegang tot cognacs die nog nooit eerder waren gezien of geproefd. Veel van wat hij kocht had al meer dan 70 jaar gerijpt in vaten.

Toen A.E. Dor stierf, nam zijn schoonzoon, Noël Denieul-Dor, het stokje over en zette hij de traditie, van het verzamelen van oude partijen cognac, voort. A.E. Dor bezit nog veel van deze oude cognac uit die periode. De oudste schatten worden opgeslagen in 'Le Paradis', een deel van het cognachuis dat al meer dan 200 jaar onveranderd is gebleven en nu het hart en de ziel vormt van het moderne A.E. Dor.

Sommige van deze cognacs bestaan al zo lang dat hun alcoholpercentage door natuurlijke verdamping is teruggelopen tot 30%. Dit komt door de verdamping van alcohol, een proces dat "het aandeel voor de engelen" wordt genoemd. Volgens de regels van BNIC (Bureau National Interprofessionnel du Cognac) mag cognac geen lager alcohol percentage hebben dan 40% (regel uit 1946), maar A.E. Dor was het eerste cognachuis (1951) dat cognac met een lager alcoholpercentage mocht verkopen. Dit gold voor hun Très Vieilles Grandes Champagnes.

Het huis wordt beschouwd als een van degenen die kwaliteit cognac verkopen, omdat ze veel oude cognac hebben en additieven schuwen. Er zijn weinig of geen andere huizen die kunnen tippen aan A.E. Dor's verzameling oude schatten. Ze hebben cognac van o.a. 1805, 1811, 1834 en 1858, dat wil zeggen uit de periode voordat Phylloxera (druifluis) de wijnstokken in de cognacstreek vernietigde.

In 1980 kocht Jaques Rivière het huis, samen met zijn broer. Jacques werkte in de textielindustrie en reisde veel. Er wordt gezegd dat hij het bedrijf kocht zodat zijn vrouw Odile Rivière een hobby zou hebben terwijl hij weg was. Odile stierf echter in een auto-ongeluk in 1992, Jacques en de kinderen namen toen het huis over. Sinds decennia weet elke generatie de traditie van Amédée-Edouard Dor te respecteren. Nu zet de zoon van Odile en Jacques, Pierre-Antoine Revière, het werk voort.